Na een dagje relaxen en ’s middagas zwemmen in zee bij het dorpje Dulan, gingen we ’s avonds naar Dulan 102. Beneden is een soort café. De eigenaar is toevallig een Nederlander. Barry heet hij, man in de 50, getrouwd met een Taiwanese. Eerst had hij een grote bar in Taipei. Die heeft hij verkocht en nu leven ze hier een rustiger leven in het landelijke Dulan.
We zaten in z’n café een beetje te kletsen en foto’s te bekijken op de laptop. Plots belde de vrouw van Barry, Sonia, op. Ze zei dat we snel moesten komen want bij de nieuw geopende Chinese tempel was een optreden aan de gang. Wij liepen er in 5 minuutjes naar toe. Daar aangekomen zagen we een uitgeklapte vrachtwagen die een prachtig podium vormde. Met allerlei kleuren lichtjes in de vorm van bloemen blaadjes en mooie patronen. Op het podium stonden 3 Taiwanese dames te zingen. Het bleek een karaoke te zijn. Prachtig!
We zaten op een paar krukjes en kregen al snel een fles bier in ons handen geduwd. “Nee, nee, die krijg je van ons”, zoiets werd er denk ik gezegd in het Chinees toen ik aanstalte maakte om te gaan betalen. Zo zaten we daar te kijken naar een paar dames die om de beurt liedjes zongen. Plots viel het ons op de ze wel erg fout gekleed waren. Te strakke topjes en te korte broekjes.
Barry werd door z’n vrouw uitgedaagd om ook te zingen. Hij verraste ons met een goede stem. Wij applaudisseerden en juichten, maar de locals bleven rustig zitten. Barry vertelde dat het niet gewoonlijk is om te klappen in Taiwan. Prima. We zagen wel dat de mensen zich vermaakte. Gelukkig werden wij niet uitgedaagd om te zingen….
0 reacties