Het is winter in Australië. De zon staat laag en geeft een prachtige zachte warme kleur over de gebouwen en natuur om ons heen. Heel anders als in Nederland in de winter. Het zou te maken kunnen hebben dat de ozonlaag hier dunner is en er daardoor minder uv-licht gefilterd word. Wat ook anders is… dat je in de winter hier gewoon kan zwemmen in de zee! Want op onze eerste dag renden Yela en Sven al bij Newcastle Beach de zee in met z’n heerlijke golven. En het water was verrassend warm!
Ontbijten met Rudy en Therese
Na onze eerste nacht in de YHA Newcastle Beach stonden we op tijd op, want om zo min mogelijk jet-leg te hebben moet je meteen in de tijdzone van hier meegaan. We hadden afgesproken om met Rudy & Therese te gaan ontbijten. Rudy & Therese zijn onze Australische mum and dad en opa en nanna.
Ze kwamen naar ons hostel gereden. Daar was het een innig weerzien met kisses and cuddles. Zo fijn om ze weer te zien en knuffelen. Rudy wordt steeds ouder en zwakker helaas. Hij loopt wat moeilijker en wordt vergeetachtiger. Dus het is elke keer weer fijn om hem nog te kunnen zien en spreken en dat hij nog bij de tijd is.
Ontbijten deden we in het sub-urb Carrington even verderop. Een grote hal met een kleine markt met lokale producten, een winkeltje met heerlijke bakkerij lekkernijen en een caravan, van waaruit koffie en thee werd verkocht. Een mooi moment om rustig te kletsen, eten en rond kijken met elkaar.
Hierna gingen we naar het appartement van Rudy en Therese. We mochten onze auto bij hun in de garage zetten, handig hè. Helaas was de lift stuk en moesten we flink wat trappen lopen. Echter de beloning was dat we weer konden genieten van een prachtig uitzicht over de oceaan en de haven.
Daarna ontstond het plan om naar Newcastle Beach te gaan.
Sven, Yela en Niva haalden handdoeken en zwemkleding bij het hostel om de hoek. Daarna gingen we naar het strand. Yela en Sven hadden afgesproken meteen de zee in te rennen, dus dat deden ze ook. Sven verwachtte dat het goed koud zou zijn, het is toch winter, maar nee hoor! Het viel reuze mee. Dus we doken een tijdje door de golven. Vooral Yela kreeg er geen genoeg van. Even later kwamen Paul, Ainslie, Poppy, Lucca en Digby ook bij ons zitten. Wat een gezelligheid. De laatste keer dat we hen zagen was in mei 2024 in Amsterdam.
Plots wilde Paul ook de zee in, dus heb Yela rende samen met de andere kinderen nog een keer het water in. Niva genoot ervan om lekker te kijken en gebruikte haar nieuwe verrekijker om walvissen en dolfijnen te zoeken in de zee.
Nog meer zwemmen en rugby kijken
Na de gezelligheid gingen Paul en Ainslie en de kids weer verder. Yela en Niva mochten nog even zwemmen in het zwembad van Rudy & Therese in het appartement. Dat vonden ze geweldig! Sven dook er ook nog even in, maar vond het toch wel koud. Dus daarna lekker in het zonnetje gezeten en samen geluncht.
Daarna moesten we opsplitsen. Want Sven en Rudy gingen naar een rugby wedstrijd kijken. Paul heeft seizoenskaarten en had twee kaarten over. De meiden gingen wat rondwandelen, beetje shoppen en ijsjes eten.
Het was geweldig om een keer een rugby league wedstrijd bij te wonen van de Newcastle Knights in hun grote stadion. Tijdens de wedstrijd moest ik van alles vragen over de spelregels, want ik snapte er nog niets van. Het was een mooi ervaring. Opvallend was hoe rustig het was in het stadion. Er werd weinig gezongen of geroepen. Nogal een verschil bij de voetbalwedstrijden in Engeland en Nederland.
’s Avond verzamelden we weer bij Fran & Gary thuis voor een echte Fish and Chips avond. Het huis van Fran & Gary hangt vol met prachtige kunst, lekker vrolijk. Ze hebben een mooi huis in Alexander street, Hamilton. Hun zoon Liam, die we ook kennen, was er ook bij. Na het eten begon Yela moppen te vertellen, die Fida en Sven dan moesten vertalen in het Engels. Er werd volop gelachen. Daarna was het wel tijd om naar bed te gaan, want we waren moe van de dag.
Zondag 13 juli ontbijt bij Estabar
Na een overheerlijk ontbijt bij Estabar maakten we een ochtend wandeling door het centrum van Newcastle. Yela had het even zwaar. De jet-leg, maakte haar vermoeid. We moesten d’r motiveren om door te zetten. De steile heuvel oplopen naar de Newcastle Cathedral, was even te veel voor d’r. Sven was nog nooit binnen geweest, dus we besloten even te kijken. Er was helaas net een dienst bezig, dus het werd een kort bezoekje.
We wilden hierna de Anzac walk doen, een prachtige route langs de kust van Newcastle Beach naar Bar Beach. Yela wilde echt niet. Therese bood aan dat Yela met haar en Rudy meeging. Dan konden Sven, Niva en Fida de Anzac walk doen. Yela was daar helemaal blij mee. Dus zo gezegd zo gedaan.
Tijdens de wandeling langs de kust en over de Anzac Bridge, zagen we walvissen! Ze sprongen soms heel in de verte uit de zee omhoog en maakte grote witte splashes. Ook zagen we regelmatig hun spuit met water de lucht in schieten tijdens het ademen. Wat prachtig en een mooi uitzicht op Bar Beach.
Bij Bar Beach wonen Andrew & Leigh. Andrew is, net als Paul, een zoon van Rudy & Therese. Sven heeft 18 jaar geleden bij hen tijdelijk gelogeerd. En ook met Andrew gewerkt bij Experienced Office Furniture, het bedrijf van Rudy. We mochten even bij hen langs komen. Ze wonen vlakbij Bar Beach in een prachtig huis met zwembad. In de ochtend gaat Andrew regelmatig even surfen. Vanuit hun huis loopt hij dan zo naar het strand. Regelmatig zwemmen de dolfijnen langs hem en van de week kwam er opeens vlakbij hem een bultrug walvis omhoog! Geweldig hè.
We kletsen gezellig met Andrew en Leigh en hun lieve dochter Bella. Ze zijn heel vriendelijk. Rudy, Therese en Yela sloten ook weer bij ons aan. Terwijl we lekker zaten te kletsen vroeg Niva aan Bella, in d’r beste Engels of Bella een kaart spelletje Uno wilde doen. Dat vond ze leuk. En zo zaten Yela en Niva met Bella te kaarten en in hun beste Engels te kletsen. Zo leuk om te zien hoe snel ze het Engels nu oppakken.
Leigh vroeg of we donderdag samen uit eten willen gaan. Dat vonden we een goed plan, gezellig.
Ocean Bath
Omdat het nog zo lekker weer was besloten we nog een keer te gaan zwemmen. Deze keer bij het Ocean Baths van Newcastle. Een buitenzwembad dat gevuld wordt door golven van de zee. Een prachtige plek. Het was was lekker fris, maar toen het later werd, kregen we het wel erg koud. Toch was het leuk samen te doen! Soms sloegen de golven bij ons ook echt het zwembad in. Geweldig is dat dit gewoon gratis te gebruiken is! En er zijn warme douches, waar je lekker kan afspoelen en omkleden. Top geregeld.
Fida en Niva gingen lekker terug naar het hostel en Sven en Yela keken nog wat rond. We keken naar de hoge golven en zagen plots een dolfijn uit een golf naar boven duiken en over de golf heen terug de zee in gaan. Prachtig!
Er was een prachtige zonsondergang. We genoten er volop van. Maakten foto’s en filmpjes en belden met oma Joke en opa Wim, zodat zij ook even konden meegenieten.
’s Avond aten we bij Paul & Ainslie. Een echte Ozzy bbq. De halve familie was daar samen gekomen. Er werden allerlei verhalen en ervaringen uitgewisseld. En de kinderen hadden het echt heel gezellig samen. Spelletjes spelen en ook nog een optreden in de tuin! Wat een topavond!
Morgen (maandag 14 juli) gaan we Smiths Lake!
0 reacties